سوره «الغاشیه» آیه 1 تا ۲۶

به گزارش گروه چندرسانه‌ای پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب» هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۱ تا ۲۶ سوره «الغاشیه» به‌شرح زیر است.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرّحِیمِ هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ ﴿۱﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی.

آیا خبر حادثه هولناکی که [همه انسان‌ها را از هر سو] فرا می‌گیرد، به تو رسیده است؟ (۱) 

وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿۲﴾

در آن روز چهره‌هایی زبون و شرمسارند؛ (۲) 

عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ ﴿۳﴾

[آنان که همواره در دنیا] کوشیده‌اند و خسته شده‌اند [و سرانجام سودی نیافته‌اند](۳) 

تَصْلَیٰ نَارًا حَامِیَةً ﴿۴﴾

در آتشی سوزان درآیند. (۴) 

تُسْقَیٰ مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ ﴿۵﴾

آنان را از چشمه‌ای بسیار داغ می‌نوشانند؛ (۵) 

لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلّا مِنْ ضَرِیعٍ ﴿۶﴾

برای آنان طعامی جز خار خشک و زهرآگین وجود ندارد (۶) 

لَا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِی مِنْ جُوعٍ ﴿۷﴾

که نه فربه می‌کند و نه از گرسنگی بی‌نیاز می‌نماید. (۷) 

وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ ﴿۸﴾

در آن روز چهره‌هایی شاداب و باطراوت‌اند (۸) 

لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ﴿۹﴾

از تلاش و کوشش خود خشنودند (۹) 

فِی جَنّةٍ عَالِیَةٍ ﴿۱۰﴾

در بهشتی برین‌اند (۱۰) 

لَا تَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیَةً ﴿۱۱﴾

در آنجا سخن لغو وبیهوده نشنوند (۱۱) 

فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ﴿۱۲﴾

در آن چشمه‌ای روان است (۱۲) 

فِیهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ ﴿۱۳﴾

[و] در آنجا تخت‌هایی بلند و با ارزش قرار دارد (۱۳) 

وَأَکْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ ﴿۱۴﴾

و [در کنار چشمه‌هایش] قدح‌ها نهاده شده است (۱۴) 

وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿۱۵﴾

و [دیگر از نعمت‌هایش] بالش‌هایی پهلوی هم چیده [برای تکیه زدن بهشتی‌ها] ست (۱۵) 

وَزَرَابِیّ مَبْثُوثَةٌ ﴿۱۶﴾

و فرش‌هایی زربافت و گسترده [که روی آن می‌نشینند.](۱۶) 

أَفَلَا یَنْظُرُونَ إِلَی الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ ﴿۱۷﴾

آیا با تأمل به شتر نمی‌نگرند که چگونه آفریده شده؟ (۱۷) 

وَإِلَی السّمَاءِ کَیْفَ رُفِعَتْ ﴿۱۸﴾

و به آسمان که چگونه بر افراشته شده؟ (۱۸) 

وَإِلَی الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ ﴿۱۹﴾

و به کوه‌ها که چگونه در جای خود نصب شده؟ (۱۹) 

وَإِلَی الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ ﴿۲۰﴾

و به زمین که چگونه گسترده شده؟ (۲۰) 

فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَکّرٌ ﴿۲۱﴾

پس تذکر ده که تو فقط تذکر دهنده‌ای؛ (۲۱) 

لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ ﴿۲۲﴾

تو بر آنان مسلط نیستی [که به قبول ایمان مجبورشان کنی،](۲۲) 

إِلَّا مَنْ تَوَلّیٰ وَکَفَرَ ﴿۲۳﴾

ولی کسی که [به دنبال تذکر پی در پی] روی گردانید و کفر ورزید. (۲۳) 

فَیُعَذِّبُهُ اللّهُ الْعَذَابَ الْأَکْبَرَ ﴿۲۴﴾

پس خدا او را به عذاب بزرگ‌تر عذاب خواهد کرد. (۲۴) 

إِنّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ ﴿۲۵﴾

قطعاً بازگشت آنان به سوی ماست. (۲۵) 

ثُمَّ إِنّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ ﴿۲۶﴾

آن گاه بی‌تردید حسابشان بر عهده ماست. (۲۶)

انتهای خبر/