سوره «تکویر» آیه 1 تا ۲۹

به گزارش گروه چندرسانه‌ای پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب» هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۱ تا ۲۹ سوره «تکویر» به‌شرح زیر است.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ إِذَا الشَّمْسُ کُوّرَتْ ﴿۱﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی.

هنگامی که خورشید را به هم درپیچند (۱) 

وَإِذَا النّجُومُ انْکَدَرَتْ ﴿۲﴾

و هنگامی که ستارگان تیره و بی‌نور شوند (۲) 

وَإِذَا الْجِبَالُ سُیّرَتْ ﴿۳﴾

و هنگامی که کوه‌ها را به حرکت آرند و از جا برکنند (۳) 

وَإِذَا الْعِشَارُ عُطّلَتْ ﴿۴﴾

و هنگامی که اموال نفیس و با ارزش رها و بی‌صاحب شود (۴) 

وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿۵﴾

و هنگامی که همه حیوانات وحشی محشور شوند (۵) 

وَإِذَا الْبِحَارُ سُجّرَتْ ﴿۶﴾

و هنگامی که دریاها مشتعل و برافروخته گردند (۶) 

وَإِذَا النُّفُوسُ زُوّجَتْ ﴿۷﴾

و هنگامی که هرکس [با همسان خود] قرین و جفت شوند [خوبان با خوبان و بدان با بدان](۷) 

وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿۸﴾

و هنگامی که از [دختر] زنده به گور بپرسند (۸) 

بِأَیّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿۹﴾

به کدام گناه کشته شده؟ (۹) 

وَإِذَا الصّحُفُ نُشِرَتْ ﴿۱۰﴾

و هنگامی که نامه‌های اعمال را بگشایند…. (۱۰) 

وَإِذَا السّمَاءُ کُشِطَتْ ﴿۱۱﴾

و هنگامی که آسمان را به شدت برکنند و برچینند (۱۱) 

وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعّرَتْ ﴿۱۲﴾

و هنگامی که دوزخ افروخته شود…. (۱۲) 

وَإِذَا الْجَنّةُ أُزْلِفَتْ ﴿۱۳﴾

و هنگامی که بهشت را نزدیک آرند (۱۳) 

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿۱۴﴾

[در چنین موقعیت و زمانی است که] هر کس هر عملی را [از خیر و شر] حاضر کرده است، بداند. (۱۴) 

فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنّسِ ﴿۱۵﴾

پس سوگند به ستارگانی که باز می‌گردند، (۱۵) 

الْجَوَارِ الْکُنّسِ ﴿۱۶﴾

ستارگانی که به سرعت می‌روند و پنهان می‌شوند (۱۶) 

وَاللّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿۱۷﴾

و سوگند به شب هنگامی که [روی می‌آورد، و زمانی که] می‌رود (۱۷) 

وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفّسَ ﴿۱۸﴾

و سوگند به صبح هنگامی که می‌دمد [و با گستردن نورش تاریکی را می‌زداید](۱۸) 

إِنّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿۱۹﴾

که قرآن کلام فرستاده‌ای ارجمند و بزرگوار است. (۱۹) 

ذِی قُوّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَکِینٍ ﴿۲۰﴾

نیرومندی که نزد صاحب عرش دارای مقام و منزلت است؛ …. (۲۰) 

مُطَاعٍ ثَمّ أَمِینٍ ﴿۲۱﴾

آنجا مورد اطاعت [فرشتگان] و امین است…. (۲۱) 

وَمَا صَاحِبُکُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿۲۲﴾

و رفیق و یار شما دیوانه نیست. (۲۲) 

وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ ﴿۲۳﴾

بی‌تردید امین وحی را در افق روشن دیده است، (۲۳) 

وَمَا هُوَ عَلَی الْغَیْبِ بِضَنِینٍ ﴿۲۴﴾

و او نسبت به [ابلاغ و تعلیم] آنچه به او وحی می‌شود، بخیل نیست (۲۴) 

وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ ﴿۲۵﴾

و قرآن، کلام شیطان رانده شده نیست؛ (۲۵) 

فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ ﴿۲۶﴾

پس [با انکار قرآن و روی گرداندن از آن] کجا می‌روید؟ (۲۶) 

إِنْ هُوَ إِلّا ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ ﴿۲۷﴾

قرآن فقط وسیله یادآوری و پند برای جهانیان است؛ (۲۷) 

لِمَنْ شَاءَ مِنْکُمْ أَنْ یَسْتَقِیمَ ﴿۲۸﴾

برای هرکس از شما که بخواهد [در همه شؤون زندگی مادی و معنوی] راه مستقیم بپیماید (۲۸) 

وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ رَبّ الْعَالَمِینَ ﴿۲۹﴾

و شما [طیِ راهِ مستقیم را] نخواهید خواست مگر آنکه خدا پروردگار جهانیان بخواهد. (۲۹)

انتهای خبر/