هیاهو برای کسب نام بزرگ رسانه‌ای

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «دیار آفتاب»؛ ایران اسلامی تجربه برگزاری ۱۱ دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی را دارد و اکنون آماده برگزاری دوازدهمین دوره انتخابات مجلس است. 

به طور معمول در ماه‌ها و روزهای نزدیک به انتخابات، گروه‌ها و فعالان رسانه‌ای، هر یک به طریقی به دنبال گرم کردن تنور انتخابات هستند. 

نگاه و سلیقه افراد برای ایجاد شور انتخاباتی متفاوت است؛ برخی نگاه کلان دارند و برخی نگاه سیاسی و جناحی و عده معدودی نیز نگاه تخریبی به این امر دارند.

در این روزها شناخت افراد سیاسی و افرادی که مغرضانه آب به آسیاب دشمن می‌ریزند کار سختی نیست، سبک و سیاق افرادی که به هر دسیسه‌ای متوسل می‌شوند تا از آب گل‌آلود ماهی صید کنند، تقریبا مشخص است.

آنچه که بیش از هر رخدادی موجب تأسف و تأثر نگارنده شده، هیاهو یک فرد به ظاهر رسانه‌ای اما در حقیقت وابسته به جریان خاص است که باید به این نکته بیشتر اندیشید.

آیا به این نکته فکر نکرده‌اید که یک فرد بی‌بهره از سواد رسانه با جنجال آفرینی به دنبال بزرگ کردن خود و ایجاد شبهه در ذهن مخاطب است؟! 

اینکه یک هفته‌نامه محلی موضوعی را به صورت کاملا غیرحرفه‌ای مطرح و در توجیه منتقدان، آنها را به نداشتن سواد رسانه‌ای متهم کند، مضحک است. 

یک تیتر و یادداشتی که فاقد ارزش و نظر کارشناسی است، نیاز به این همه موضع‌گیری ندارد! 

کمی منطقی باشید، چه انتظاری از افراد آماتور رسانه‌ای دارید؟! 

معتقدم، بیان هر موضوع و هر مطالبه‌ای باید همراه با نظر کارشناسی باشد، در غیر اینصورت ارزش پرداختن و پاسخگویی ندارد و به قول حافظ: «نه هر آنکه آینه سازد سکندری داند».

دوستان لطفا آگاه باشید؛ هر فردی که به فعالیت روزنامه‌نگاری مشغول است لزوما رسانه‌ای نیست. 

آیا فکر نمی‌کنید کسی که یک تصویر از فقر منتشر می‌کند و آن را به رای ارتباط می‌دهد از الفبای رسانه بی‌بهره است؟! 

بدون شک آنها که درد و رنج مردم را هیچگاه حس نکرده‌اند و ملاک عمل و اولویت آنها رفع مشکلات اقتصادی جامعه نیست، فاقد نظر کارشناسی لازم هستند و حتما مخاطبان فرق میان یک فرد دلسوز و آگاه با یک مزدور سیاسی را به خوبی تشخیص می‌دهند. 

رسانه‌ای بودن و داشتن سواد رسانه‌ای به زبان و در گفتار آسان است، اما در عمل کار دشواری است و در حقیقت بر لبه تیغ گام برداشتن است. 

باور کنید، درک و تفکیک مطالبه‌گری و سیاه‌نمایی یک کارشناس واقعی و افراد فاقد سواد رسانه‌ای برای مخاطبان آسان است زیرا این افراد نمی‌دانند چه زمانی و چگونه مطالبات به حق مردم را مطالبه کند! 

مدعیان مطالبات به حق مردم در طول چهار سال خدمت نمایندگان فعلی و ادوار گذشته می‌توانستند درخواست گزارش عملکرد کنند و کاستی‌ها را مطرح و پاسخ بخواهند که البته تجربه سالیان گذشته نشان داده هیچ وقت رسانه‌های مدعی مطالبه‌گری در این خصوص قدمی برنداشته‌اند.

تجربه ۴۵ ساله مردم در حمایت از انقلاب و حضور پای صندوق‌های رای نشان می‌دهد، این افراد با اقدامات غیرحرفه‌ای راه به جایی نمی‌برند. 

اینکه نگاه ما به موضوع چگونه باشد، مغرضانه و سیاه‌نمایی در کسوت دلسوزی و مطالبه گری، یا حقیقتا دلسوزانه بدون شک برای مردم قابل تشخیص است. 

فضای رسانه‌ای همیشه برای مطالبه‌گران باز است، البته مطالبه‌گر واقعی، کسی است که درد مردم را دارد و به حق و به دور از تخریب موضوع را بیان کند. 

برای یک فرد آگاه و رسانه‌ای زیبنده نیست که به فرافکنی و بازی با شعارها به دنبال جنجال آفرینی و بزرگنمایی خود باشد. 

هر فردی که برای نمایندگی مجلس نامزد شده است قطعا توانمندی و شایستگی داشته و دارد، عملکرد افراد در سمت‌های اجرایی با توجه به محدودیت‌ها و فرصت‌هایی که داشته‌اند مشخص است و مردم خود توان تصمیم گیری و تعقل دارند و بهتر تشخیص می‌دهند که چه کسی به صلاح و مصلحت آنها کار می‌کند و به لیست‌ها و اعلام نظرات پدر خوانده‌ها و احزاب فرصت‌طلب بهایی نمی‌دهند. 

مردم فهیم استان که به راستی دیار مفاخر کشور است توانایی تشخیص فرد اصلح از میان کلیه نامزدهای مجلس را دارند و به نظرات نسنجیده برخی رسانه‌ها توجه نمی‌کنند.

انتهای پیام/