دولت وفاق ملی و آزمون انتصابات عادلانه

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «دیار آفتاب» محمدرضا داودآبادی در یادداشتی نوشت: در روزهای اخیر، تغییرات مدیریتی در استان، واکنش‌های گسترده‌ای را به دنبال داشته است. تغییر ناگهانی حسین مولوی، مدیرکل آموزش و پرورش استان مرکزی و مسعود پیرایش، مدیرکل ورزش و جوانان استان مرکزی، نگرانی‌هایی در میان جامعه دانشگاهی و نخبگان استان ایجاد کرده است.

این دو مدیر که با عملکرد مثبت خود توانسته بودند اعتماد و رضایت کارکنان و مردم را جلب کنند، ناگهان از سمت‌های خود کنار گذاشته شدند. این تغییرات در شرایطی رخ داده که وضعیت آموزش و ورزش در استان، به دلیل مدیریت دقیق و برنامه‌ریزی‌های اصولی، شاهد پیشرفت‌های محسوسی بوده است. حال این پرسش مطرح می‌شود که آیا چنین تغییراتی، بدون بررسی دقیق پیامدهای آن، به نفع جامعه خواهد بود؟

در همین راستا، اخبار و شایعاتی درباره اعمال فشارهای سیاسی برای تغییر مدیریت دانشگاه اراک نیز به گوش می‌رسد. دانشگاه اراک، به‌عنوان یکی از مراکز علمی معتبر کشور، طی سال‌های اخیر توانسته است به موفقیت‌های چشمگیری دست یابد. این موفقیت‌ها در حوزه آموزش، پژوهش و ارتباط با صنعت، نتیجه مدیریت علمی و برنامه‌ریزی دقیق بوده است.

در این میان، مجتبی ذوالفقاری، یکی از موفق‌ترین رؤسای دانشگاه‌های کشور، با رزومه علمی قوی و عملکرد درخشان خود، نقش مهمی در ارتقای سطح علمی و تحقیقاتی این دانشگاه ایفا کرده است. او نه تنها مورد تأیید وزارت علوم است، بلکه از محبوبیت ویژه‌ای در میان اساتید و دانشجویان برخوردار است.

بستر ارتباط علمی دانشگاه با صنعت، ایده‌های نوآورانه در حوزه آموزش عالی و برنامه‌های توسعه‌ای که توسط مدیریت دانشگاه اراک اجرا شده‌اند، باعث شده‌اند این مرکز علمی نقش کلیدی در رشد دانش و فناوری ایفا کند.

اما اکنون، برخی گزارش‌ها از احتمال تغییر مدیریتی در دانشگاه حکایت دارند که دلیل اصلی آن، تفاوت در دیدگاه‌های مدیریتی و گرایش‌های فکری است. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که چنین تغییراتی، اگر بر اساس معیارهای غیرعلمی صورت گیرد، ممکن است مسیر پیشرفت علمی کشور را با چالش مواجه کند.

در واقع، دانشگاه‌ها به‌عنوان نهادهای علمی باید از دخالت‌های غیرضروری در تصمیم‌گیری‌های مدیریتی دور باشند تا بتوانند نقش خود را در توسعه پایدار کشور به‌درستی ایفا کنند.

اگر انتصابات مدیریتی بر اساس شایستگی و عملکرد باشد، چرا باید یک رئیس دانشگاه موفق، صرفاً به‌دلیل اختلاف نظرهای سیاسی، تحت فشار قرار گیرد؟ آیا این تغییرات ناگهانی موجب اختلال در روند توسعه علمی کشور نخواهد شد؟ چنین اقداماتی علاوه بر ایجاد نگرانی در جامعه علمی، می‌تواند تأثیرات منفی بر کیفیت آموزش و پژوهش بگذارد.

از طرفی، تغییرات مدیریتی ناگهانی و بدون برنامه‌ریزی، ممکن است اعتماد عمومی نسبت به تصمیمات کلان را کاهش دهد. بنابراین، نیاز است که انتصابات مدیریتی بر مبنای تخصص، تجربه و عملکرد سنجیده شود تا از هرگونه آسیب به روند توسعه علمی جلوگیری شود.

دولت وفاق ملی به‌عنوان نماد وحدت و همکاری، وظیفه دارد تا از تصمیمات صرفاً سیاسی در انتصابات مدیریتی جلوگیری کند و فضایی را فراهم کند که در آن افراد متخصص و کارآمد بتوانند نقش خود را در پیشرفت کشور ایفا کنند. در شرایط کنونی، باید تصمیم‌گیری‌ها بر اساس معیارهای علمی و اجرایی انجام شوند تا نخبگان کشور در محیط امن و پایدار، به خدمت‌رسانی ادامه دهند. اصلاح فرایند انتصابات، نه‌ تنها موجب رشد و توسعه خواهد شد، بلکه باعث افزایش اعتماد عمومی به سیاست‌گذاری‌های کلان نیز می‌شود.

چشم‌انداز آینده آموزش عالی کشور وابسته به این تصمیمات است و لازم است از هرگونه دخالت سیاسی در فرآیند انتصابات پرهیز شود تا ثبات و پیشرفت علمی حفظ شود. این امر مستلزم آن است که سیاست‌گذاران و تصمیم‌گیران، منافع ملی را بر هرگونه ملاحظات غیرمرتبط ترجیح دهند تا نخبگان و متخصصان بتوانند در محیطی پایدار و مناسب، به تولید علم و فناوری ادامه دهند.