الزامات سرمایه‌گذاری برای تولید، از سیاست‌گذاری تا تسهیل‌گری

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «دیار آفتاب» به نقل از خبرگزاری تسنیم، سید سعید فتاحی، مشاور کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران اظهار داشت: در شرایط اقتصادی فعلی کشور، یکی از مهم‌ترین اولویت‌ها، هدایت نقدینگی و سرمایه‌های مردمی به سوی بخش تولید است. با توجه به رکود در بخش‌های مولد و رشد فعالیت‌های غیرمولد، نیاز به بازنگری اساسی در سیاست‌های تشویقی، ساختارهای اجرایی و محیط سرمایه‌گذاری کشور احساس می‌شود.

وی درباره تحلیل وضعیت موجود افزود: نرخ بالای تورم، نوسانات شدید نرخ ارز، بی‌ثباتی‌های سیاستی و ضعف در نظام مالیاتی و بانکی از جمله عوامل بازدارنده سرمایه‌گذاری در تولید محسوب می‌شوند. این شرایط باعث شده سرمایه‌ها به جای تولید، به سمت بازارهای موازی مانند ارز، طلا، مسکن و خودرو سوق پیدا کنند.

مشاور کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران در تحلیل موانع تحقق سرمایه‌گذاری ادامه داد: مهم‌ترین موانع شامل عدم پیش‌بینی‌پذیری اقتصاد، ضعف زیرساخت‌های حقوقی و قضایی در حمایت از سرمایه‌گذار، نبود سازوکارهای شفاف، بوروکراسی اداری وفقدان سیاست‌های حمایتی پایدار است.

فتاحی در بیان سیاست‌ها و سازوکارهای انگیزشی گفت: برای تشویق سرمایه‌گذاران به ورود به بخش تولید می‌توان از ابزارهایی مانند مشوق‌های مالیاتی برای تولیدکنندگان واقعی، تسهیلات بانکی هدفمند با نرخ بهره مناسب، تضمین خرید محصولات تولیدی توسط دولت، معافیت‌های بیمه‌ای در سال‌های نخست راه‌اندازی و مشارکت دولت در ریسک‌های تولید از طریق صندوق‌های حمایتی استفاده کرد.

وی با اشاره به ظرفیت‌های بخش‌های مختلف اقتصاد گفت: در حوزه مسکن، نوسازی بافت فرسوده، ساخت مسکن استیجاری و در حوزه کشاورزی، توسعه گلخانه‌ها، کشت قراردادی، صنایع تبدیلی و در حوزه صنعت، فناوری‌های نو، صنایع پایین‌دستی پتروشیمی، قطعه‌سازی؛ در حوزه خودرو، تولید خودروهای برقی، داخلی‌سازی قطعات و در حوزه فناوری اطلاعات، اقتصاد دیجیتال، خدمات ابری، صادرات نرم‌افزار حائز اهمیت است.

فتاحی تصریح کرد: روش‌های اجرای سرمایه‌گذاری در ایران؛ سرمایه‌گذاری مستقیم داخلی؛ مشارکت عمومی-خصوصی (PPP) وتأمین مالی جمعی (Crowdfunding) صندوق‌های جسورانه و نوآورانه و انتشار اوراق مشارکت تولیدی و سهام پروژه‌ای مهم است.

فتاحی با اشاره به نقش نقدینگی، تورم و بازارهای غیرمولد افزود: نقدینگی بالا در کشور به‌دلیل نبود کانال‌های مطمئن سرمایه‌گذاری، به بازارهای غیرمولد سوق یافته است. بازارهای سفته‌بازی با بازدهی سریع، جذابیت بیشتری نسبت به تولید دارند. تورم نیز عامل اصلی نااطمینانی، کاهش ارزش سرمایه و بی‌ثباتی در تصمیم‌گیری اقتصادی است.

وی به عنوان راهکارهای پیشنهادی برای سرمایه گذاری در تولید به مواردی مانند تدوین نقشه راه جامع سرمایه‌گذاری تولیدی با اهداف کمی مشخص، اصلاح قوانین و مقررات مانع‌زا در مسیر سرمایه‌گذاری، تسهیل صدور مجوزهای تولیدی با حذف بوروکراسی زائد، گسترش آموزش مالی و ارتقاء سواد اقتصادی عمومی، طراحی ابزارهای نوین مالی برای جذب سرمایه‌های خرد، مقابله با فعالیت‌های سوداگرانه با مالیات بر عایدی سرمایه و ایجاد نهاد هماهنگ‌کننده برای هدایت نقدینگی به سمت تولید اشاره کرد.

مشاور کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران بیان کرد: سرمایه‌گذاری در تولید، نیازمند محیطی باثبات، شفاف، حمایت‌گر و پیش‌بینی‌پذیر است. بدون اصلاح ساختارهای موجود و جهت‌دهی سیاست‌ها به‌ سمت تولید، نمی‌توان به اهداف رشد پایدار، اشتغال‌زایی و رفاه عمومی دست یافت. سرمایه‌گذاری مردمی در تولید نه تنها باعث جهش اقتصادی، بلکه عاملی برای اعتمادسازی و کاهش فاصله دولت و ملت خواهد بود.

انتهای خبر/