سوره «زخرف» آیات ۱۱ تا ۲۲

به گزارش گروه چندرسانه‌ای پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب» هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۱۱ تا ۲۲ سوره «زخرف» به‌شرح زیر است.

وَالَّذِی نَزَّلَ مِنَ السّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَنْشَرْنَا بِهِ بَلْدَةً مَیْتًا ۚ کَذَٰلِکَ تُخْرَجُونَ ﴿۱۱﴾

و آنکه از آسمان آبی به اندازه نازل کرد، پس به وسیله آن سرزمینی مرده را زنده کردیم، [و] همین گونه [درقیامت از گورها] بیرون آورده می‌شوید؛ (۱۱) 

وَالَّذِی خَلَقَ الْأَزْوَاجَ کُلّهَا وَجَعَلَ لَکُمْ مِنَ الْفُلْکِ وَالْأَنْعَامِ مَا تَرْکَبُونَ ﴿۱۲﴾

و آنکه همه جفت‌ها را آفرید، و برای شما از کشتی‌ها و چهارپایان و آنچه که سوارش می‌شوید پدید آورد، (۱۲) 

لِتَسْتَوُوا عَلَیٰ ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْکُرُوا نِعْمَةَ رَبِّکُمْ إِذَا اسْتَوَیْتُمْ عَلَیْهِ وَتَقُولُوا سُبْحَانَ الَّذِی سَخَّرَ لَنَا هَٰذَا وَمَا کُنّا لَهُ مُقْرِنِینَ ﴿۱۳﴾

تا بر پشت آنها قرار گیرید، سپس هنگامی که بر آنها سوار می‌شوید نعمت پروردگارتان را به یاد آورید و بگویید: منزّه [از هر عیب و نقصی] است کسی که این [وسایل سواری] را برای ما مسخّر و رام کرد، در حالی که ما را قدرت مسخّر کردن آنها نبود؛ (۱۳) 

وَإِنَّا إِلَیٰ رَبّنَا لَمُنْقَلِبُونَ ﴿۱۴﴾

و یقیناً ما به سوی پروردگارمان باز می‌گردیم؛ (۱۴) 

وَجَعَلُوا لَهُ مِنْ عِبَادِهِ جُزْءًا ۚ إِنّ الْإِنْسَانَ لَکَفُورٌ مُبِینٌ ﴿۱۵﴾

و [مشرکان سبک مغز] برای خدا از میان بندگانش قطعه‌ای و جزیی [به عنوان فرزند که از او جدا شده] قرار دادند؛ قطعاً انسان کفران کننده آشکاری است. (۱۵) 

أَمِ اتَّخَذَ مِمّا یَخْلُقُ بَنَاتٍ وَأَصْفَاکُمْ بِالْبَنِینَ ﴿۱۶﴾

آیا از آنچه خدا می‌آفریند، دخترانی برای خود برگرفته و شما را به داشتن پسران برگزیده است؟ (۱۶) 

وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحْمَٰنِ مَثَلًا ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدّا وَهُوَ کَظِیمٌ ﴿۱۷﴾

و [در صورتی که] چون یکی از آنان را به [ولادت] دختری که شبیه و هم جنس خدا قرار داده مژده دهند در حالی که [دلش] پر از اندوه و خشم است، صورتش سیاه می‌شود

أَوَمَنْ یُنَشّأُ فِی الْحِلْیَةِ وَهُوَ فِی الْخِصَامِ غَیْرُ مُبِینٍ ﴿۱۸﴾

آیا کسی را [شریک خدا قرار داده‌اند] که در زر و زیور پرورش یافته است و [هنگام] مجادله و بحث بیانش روشن نیست؟ (۱۸) 

وَجَعَلُوا الْمَلَائِکَةَ الَّذِینَ هُمْ عِبَادُ الرّحْمَٰنِ إِنَاثًا ۚ أَشَهِدُوا خَلْقَهُمْ ۚ سَتُکْتَبُ شَهَادَتُهُمْ وَیُسْأَلُونَ ﴿۱۹﴾

و فرشتگان را که بندگان [خدای] رحمان‌اند، به پندار خود جنس ماده قرارداده‌اند، آیا زمان آفرینش آنان حضور داشتند [که بر ماده بودنشان گواهی می‌دهند؟] به زودی گواهی آنان [در نامه اعمالشان] نوشته می‌شود و [درباره آن] مورد بازپرسی قرار خواهند گرفت. (۱۹) 

وَقَالُوا لَوْ شَاءَ الرَّحْمَٰنُ مَا عَبَدْنَاهُمْ ۗ مَا لَهُمْ بِذَٰلِکَ مِنْ عِلْمٍ ۖ إِنْ هُمْ إِلّا یَخْرُصُونَ ﴿۲۰﴾

و گفتند: اگر خدا می‌خواست ما آنان را نمی‌پرستیدیم. ادعایشان متکی بر هیچ [دلیل] و دانشی نیست [و مایه‌ای جز جهل و نادانی ندارد]، فقط حدس می‌زنند و دروغ می‌بافند؛ (۲۰) 

أَمْ آتَیْنَاهُمْ کِتَابًا مِنْ قَبْلِهِ فَهُمْ بِهِ مُسْتَمْسِکُونَ ﴿۲۱﴾

یا مگر ما پیش از قرآن کتابی به آنان داده‌ایم که [برای اثبات ادعایشان] به آن تمسک می‌جویند؟ (۲۱) 

بَلْ قَالُوا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَیٰ أُمَّةٍ وَإِنّا عَلَیٰ آثَارِهِمْ مُهْتَدُونَ ﴿۲۲﴾

[نه] بلکه [هیچ دلیلی بر حقّانیّت بت پرستی و شرک خود ندارند، بلکه دلگرمی آنان به آیینشان این است که] گفتند: ما پدرانمان را بر آیینی یافتیم و مسلماً ما هم با پیروی از آثارشان ره یافته‌ایم. (۲۲)

انتهای خبر/