سوره «الحجر» آیات 71 تا 90

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۷۱ تا ۹۰ سوره «الحجر» به‌شرح زیر است.

قَالَ هَٰؤُلَاءِ بَنَاتِی إِنْ کُنْتُمْ فَاعِلِینَ ﴿۷۱﴾

[لوط] گفت: اگر می‌خواهید [کار درست و معقولی] انجام دهید، اینان دختران منند [که برای ازدواج مناسبند.](۷۱) 

لَعَمْرُکَ إِنّهُمْ لَفِی سَکْرَتِهِمْ یَعْمَهُونَ ﴿۷۲﴾

[ای پیامبر!] به جان تو سوگند، آنان در مستی خود فرو رفته و سرگردان بودند. (۷۲) 

فَأَخَذَتْهُمُ الصّیْحَةُ مُشْرِقِینَ ﴿۷۳﴾

پس به هنگام طلوع آفتاب، صدایی [مرگبار و وحشتناک و غرّشی سهمگین] آنان را فرا گرفت. (۷۳) 

فَجَعَلْنَا عَالِیَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِمْ حِجَارَةً مِنْ سِجّیلٍ ﴿۷۴﴾

در نتیجه آن شهر را زیر و رو کردیم و بر آنان سنگ‌هایی از جنس سنگِ گل باراندیم. (۷۴) 

إِنّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِلْمُتَوَسّمِینَ ﴿۷۵﴾

قطعاً در این [سرگذشت اَسفبار و حادثه عبرت آموز] نشانه‌هایی [از قدرت خدا و خواری و رسوایی مجرمان] برای هوشمندان [که جستجوگر علل حوادث‌اند] وجود دارد. (۷۵) 

وَإِنّهَا لَبِسَبِیلٍ مُقِیمٍ ﴿۷۶﴾

و آن [آثار و بقایای شهر ویران شده قوم لوط] بر سر راهی است که پا برجاست. (۷۶) 

إِنّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَةً لِلْمُؤْمِنِینَ ﴿۷۷﴾

مسلماً در این [شهر ویران شده] برای مؤمنان نشانه‌ای [پندآموز] است. (۷۷) 

وَإِنْ کَانَ أَصْحَابُ الْأَیْکَةِ لَظَالِمِینَ ﴿۷۸﴾

و بی‌تردید اهل ایکه [قوم شعیب] ستمکار بودند. (۷۸) 

فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُبِینٍ ﴿۷۹﴾

در نتیجه از آنان انتقام گرفتیم، و [آثار] دو شهر نابود شده [قوم لوط و شعیب] بر سر جاده‌ای آشکار قرار دارد. (۷۹) 

وَلَقَدْ کَذّبَ أَصْحَابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِینَ ﴿۸۰﴾

و به راستی اهل [دیار] حجر [که سرزمینی میان مدینه و شام است] پیامبران را تکذیب کردند. (۸۰) 

وَآتَیْنَاهُمْ آیَاتِنَا فَکَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِینَ ﴿۸۱﴾

و ما آیات و نشانه‌های خود را به آنان نشان دادیم، ولی از آنان روی گردان شدند. (۸۱) 

وَکَانُوا یَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتًا آمِنِینَ ﴿۸۲﴾

و همواره از کوه‌ها خانه‌ها می‌تراشیدند در حالی که [به خیال خود به سبب استحکام آن خانه‌ها] ایمن [از حوادث] بودند. (۸۲) 

فَأَخَذَتْهُمُ الصّیْحَةُ مُصْبِحِینَ ﴿۸۳﴾

پس هنگامی که به صبح درآمدند، صدایی [مرگبار و وحشتناک و غرّشی سهمگین] آنان را فرا گرفت. (۸۳) 

فَمَا أَغْنَیٰ عَنْهُمْ مَا کَانُوا یَکْسِبُونَ ﴿۸۴﴾

و آنچه [از بناهای محکم و استواری که] فراهم می‌آوردند، عذاب خدا را از آنان دفع نکرد. (۸۴) 

وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ السّاعَةَ لَآتِیَةٌ ۖ فَاصْفَحِ الصّفْحَ الْجَمِیلَ ﴿۸۵﴾

و آسمان‌ها و زمین و آنچه را میان آن دوتاست، جز به حق نیافریدیم، و بی‌تردید قیامت آمدنی است؛ پس [در برابر ناهنجاری‌های مردم] گذشتی کریمانه داشته باش. (۸۵) 

إِنَّ رَبّکَ هُوَ الْخَلّاقُ الْعَلِیمُ ﴿۸۶﴾

یقیناً پروردگارت همان آفریننده داناست. (۸۶) 

وَلَقَدْ آتَیْنَاکَ سَبْعًا مِنَ الْمَثَانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ ﴿۸۷﴾

و به راستی که هفت آیه از مثانی [یعنی سوره حمد] و قرآن بزرگ را به تو عطا کردیم. (۸۷) 

لَا تَمُدَّنّ عَیْنَیْکَ إِلَیٰ مَا مَتّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَکَ لِلْمُؤْمِنِینَ ﴿۸۸﴾

بنابراین به امکانات مادی [و ثروت و اولادی] که برخی از گروه‌های آنان را از آن برخوردار کردیم، چشم مدوز، و بر آنان [به سبب اینکه پذیرای حق نیستند] اندوه مخور، و پر و بال [لطف و مهربانیِ] خود را برای مؤمنان فرو گیر. (۸۸) 

وَقُلْ إِنّی أَنَا النّذِیرُ الْمُبِینُ ﴿۸۹﴾

و [به اخلال گران در امر دین] بگو: بی‌تردید من بیم دهنده آشکارم. (۸۹) 

کَمَا أَنْزَلْنَا عَلَی الْمُقْتَسِمِینَ ﴿۹۰﴾

[عذابی به سوی شما می‌فرستیم] همان گونه که بر تفرقه افکنان [در دین] فرستادیم. (۹۰)

انتهای خبر/