سوره «انفطار» آیه 1 تا ۱۹

به گزارش گروه چندرسانه‌ای پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب» هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۱ تا ۱۹ سوره «انفطار» به‌شرح زیر است.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ إِذَا السّمَاءُ انْفَطَرَتْ ﴿۱﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی.

هنگامی که آسمان بشکافد (۱) 

وَإِذَا الْکَوَاکِبُ انْتَثَرَتْ ﴿۲﴾

و هنگامی که ستارگان پراکنده شوند (۲) 

وَإِذَا الْبِحَارُ فُجّرَتْ ﴿۳﴾

و هنگامی که دریاها شکافته شوند [و به هم بپیوندند](۳) 

وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿۴﴾

و هنگامی که قبرها زیر و رو شوند، (۴) 

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخّرَتْ ﴿۵﴾

هرکسی آنچه را [از خیر و شر] پیش فرستاده و باز پس نهاده بداند. (۵) 

یَا أَیُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبّکَ الْکَرِیمِ ﴿۶﴾

ای انسان! چه چیزی تو را به پروردگار بزرگوارت مغرور کرده است؟ (۶) 

الَّذِی خَلَقَکَ فَسَوّاکَ فَعَدَلَکَ ﴿۷﴾

همان کسی که تو را آفرید و اندامت را درست و نیکو ساخت و متعادل و متناسب قرار داد، (۷) 

فِی أَیِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَکّبَکَ ﴿۸﴾

و تو را در هر نقش و صورتی که خواست ترکیب کرد. (۸) 

کَلَّا بَلْ تُکَذِّبُونَ بِالدّینِ ﴿۹﴾

این چنین نیست [که سبب ارتکاب گناهانتان مغرور بودنتان به بزرگواری پروردگار باشد]، بلکه روز جزا را تکذیب می‌کنید [و با این تکذیب، راه گناه را به روی خود باز می‌نمایید،](۹) 

وَإِنّ عَلَیْکُمْ لَحَافِظِینَ ﴿۱۰﴾

و بی‌تردید بر شما نگهبانانی گماشته‌اند (۱۰) 

کِرَامًا کَاتِبِینَ ﴿۱۱﴾

بزرگوارانی نویسنده (۱۱) 

یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿۱۲﴾

که آنچه را [از خیر و شر] انجام می‌دهید، می‌دانند [و ضبط می‌کنند.](۱۲) 

إِنّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿۱۳﴾

به یقین نیکان در نعمت فراوانی قرار دارند (۱۳) 

وَإِنَّ الْفُجّارَ لَفِی جَحِیمٍ ﴿۱۴﴾

و مسلماً گناهکاران در دوزخ‌اند (۱۴) 

یَصْلَوْنَهَا یَوْمَ الدّینِ ﴿۱۵﴾

[که] روز پاداش در آن درآیند، (۱۵) 

وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِینَ ﴿۱۶﴾

و آنان از دوزخ غایب نمی‌شوند (۱۶) 

وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدّینِ ﴿۱۷﴾

و تو چه می‌دانی روز جزا چیست؟ (۱۷) 

ثُمَّ مَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدّینِ ﴿۱۸﴾

باز چه می‌دانی روز جزا چیست؟ (۱۸) 

یَوْمَ لَا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَیْئًا ۖ وَالْأَمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلّهِ ﴿۱۹﴾

روزی که کسی از کسی چیزی از عذاب را دفع نمی‌کند، و در آن روز، فرمان و حکم ویژه خداست. (۱۹)

انتهای خبر/