سوره «الرحمن» آیه ۱۷ تا ۴۰

به گزارش گروه چندرسانه‌ای پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب» هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۱۷ تا ۴۰ سوره «الرحمن» به‌شرح زیر است.

رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَرَبّ الْمَغْرِبَیْنِ ﴿۱۷﴾

پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است. (۱۷) 

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذّبَانِ ﴿۱۸﴾

پس کدامیک از نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ (۱۸) 

مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ ﴿۱۹﴾

دو دریای [شیرین و شور] را روان ساخت در حالی که همواره باهم تلاقی و برخورد دارند؛ (۱۹) 

بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا یَبْغِیَانِ ﴿۲۰﴾

[ولی] میان آن دو حایلی است که به هم تجاوز نمی‌کنند [درنتیجه باهم مخلوط نمی‌شوند!](۲۰) 

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذّبَانِ ﴿۲۱﴾

پس کدامیک از نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ (۲۱) 

یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿۲۲﴾

از آن دو دریا لؤلؤ و مرجان بیرون می‌آید. (۲۲) 

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذّبَانِ ﴿۲۳﴾

پس کدامیک از نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ (۲۳) 

وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِی الْبَحْرِ کَالْأَعْلَامِ ﴿۲۴﴾

و او را در دریا کشتی‌های بادبان برافراشته چون کوه هاست. (۲۴) 

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذّبَانِ ﴿۲۵﴾

پس کدامیک از نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ (۲۵) 

کُلّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ ﴿۲۶﴾

همه آنان که روی این زمین هستند، فانی می‌شوند. (۲۶) 

وَیَبْقَیٰ وَجْهُ رَبّکَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ ﴿۲۷﴾

و تنها ذات باشکوه و ارجمند پروردگارت باقی می‌ماند. (۲۷) 

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذّبَانِ ﴿۲۸﴾

پس کدامیک از نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ (۲۸) 

یَسْأَلُهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ کُلّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ ﴿۲۹﴾

هر که در آسمان‌ها و زمین است از او درخواست [حاجت] می‌کند، او هر روز در کاری است. (۲۹) 

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذّبَانِ ﴿۳۰﴾

پس کدامیک از نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ (۳۰) 

سَنَفْرُغُ لَکُمْ أَیُّهَ الثّقَلَانِ ﴿۳۱﴾

ای انس و جن! به زودی به [حساب] شما می‌پردازیم. (۳۱) 

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذّبَانِ ﴿۳۲﴾

پس کدامیک از نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ (۳۲) 

یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا ۚ لَا تَنْفُذُونَ إِلّا بِسُلْطَانٍ ﴿۳۳﴾

ای گروه جن و انس! اگر می‌توانید از کرانه‌ها و نواحی آسمان‌ها و زمین بیرون روید، پس بیرون روید؛ نمی‌توانید بیرون روید مگر با نوعی توانایی و قدرت. (۳۳) 

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذّبَانِ ﴿۳۴﴾

پس کدامیک از نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ (۳۴) 

یُرْسَلُ عَلَیْکُمَا شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنْتَصِرَانِ ﴿۳۵﴾

بر شما شعله‌هایی از آتش بی‌دود و دود آتش آلود فرستاده خواهد شد، در نتیجه نمی‌توانید یکدیگر را [برای دفع عذاب] یاری دهید! (۳۵) 

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذّبَانِ ﴿۳۶﴾

پس کدامیک از نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ (۳۶) 

فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَکَانَتْ وَرْدَةً کَالدّهَانِ ﴿۳۷﴾

و ناگهان آسمان بشکافد و چون چرمی سرخ رنگ و گلگون شود. (۳۷) 

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذّبَانِ ﴿۳۸﴾

پس کدامیک از نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ (۳۸) 

فَیَوْمَئِذٍ لَا یُسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَلَا جَانّ ﴿۳۹﴾

پس در آن روز [به علت سرعت فوق العاده حسابرسی و روشن بودن همه امور] هیچ انس و جنّی را از گناهش نپرسند. (۳۹) 

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذّبَانِ ﴿۴۰﴾

پس کدامیک از نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ (۴۰)

انتهای خبر/