رستگاری؛ تلاش برای تلنگری جدی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «دیار آفتاب»؛ به نقل از ایرنا، پس از گذشت سال‌ها از اکران فیلم‌ها و مجموعه‌هایی با حال و هوای معنوی ماه مبارک رمضان که تاچند سال از تولید و پخش این چنین مجموعه‌هایی در رسانه ملی خبری نبود، تلویزیون در ایام ماه مبارک رمضان امسال به سراغ مجموعه‌ای رفت که فضای متفاوت‌تر از دیگر مجموعه‌های این رسانه در ایام این ماه مبارک امسال داشت.

بینندگان سیما معمولا در ماه مبارک رمضان به پخش مجموعه‌های متناسب با حال و هوای این ایام عادت کرده‌اند، رویه‌ای که چند سالی کمرنگ شده بود، «رستگاری» به کارگردانی مسعود ده نمکی یکی از این مجموعه‌های تدارک دیده شده برای رمضان ۱۴۰۳ بود که از شبکه ۲ سیما پخش شد.

این مجموعه به نظر توانست آن ارتباط قرآنی و معنوی مورد نظر را تاحدودی با بیننده روزه دار برقرار کند، ده نمکی با بهره گیری از بازیگران باتجربه و حرفه‌ای مثل محمود پاک نیت، علیرضا استادی، پوراندخت مهیمن، محمد رضا رهبری، مهدی سلوکی، مهدی امنیی خواه، پویا امینی، رامبد شکرآبی، رضا توکلی، حمیدرضا هدایتی، رامین راستاد و برخی از هنرمندان جوان و همچنین با بهره‌گیری از آیات قرآنی و احادیث تلاش کرد که یک فضای ماورایی را در این مجموعه بوجود بیاورد.

بگونه‌ای که انسان‌ها در پی گناهانی که در دنیای مادی انجام می‌دهند در مقطعی از زندگی و در شرایطی قرار می‌گیرند که می‌بایست ضمن طلب آمرزش از سوی پروردگار خویش خانه آخرت خود را آباد کنند، محمود پاک نیت که در این مجموعه در نقش حافظ رستگاری مدیرعامل یک کارخانه ظاهر شده است در واقع یک مرد پرهیزگار و با ایمان است که هرگز دوست ندارد که بدنبال کسب مال حرام باشد و کاملا مراقبت می‌کند که زندگی سالم و با معنویت داشته باشد.

این مجموعه به موضوع برخی از آدم‌هایی پرداخت که در مواقعی از زندگی از همه چیز و همه کس خود غافل می‌شوند و بدنبال کسب روزی حرام هستند، ده‌نمکی با نقش دادن آدم بد و نقش منفی داستان به علیرضا استادی که بخوبی توانست از عهده آن بربیاید، خواست نشان دهد که برخی آدم‌ها برای رسیدن به اهداف شوم خود همه دار و ندار، حتی فرزندان خود را فدای زیاده خواهی‌های خود می‌کنند و حاضر می‌شوند که به نزدیکترین قوم و خویش خود خیانت کنند و از عاقبت کار خود هم پشیمان نمی‌شوند.

اما نکته بسیار جالب در این مجموعه، پرداخت خوب فضای ماورایی قصه است که ده نمکی سعی کرده است در سکانس‌هایی بازتاب کارهای بد و گناهان آدم‌ها را در آن سوی دنیای مادی و در برزخ به صورت حدودا عینی به تصویر بکشد که گاها این صحنه‌ها می‌تواند تاثیر بسیار خوبی بر روی مخاطبان و بیننده‌های تلویزیونی داشته باشد و در واقع تلنگری جدی است که ما آدم‌ها از خواب بیدار شویم و به کارهای خوب و بد خود در این دنیای مادی بیندیشیم که یقینا در آخرت باید حساب و کتاب پس بدهیم.

بنظر می‌آید که قصه مجموعه «رستگاری» در بازتاب عملکرد دنیایی آدم‌ها موفق عمل کرده است، همینطور نمایش دنیای برزخ آدم‌ها که به خود بیایند و شاید به لطف الهی بازگشت به دنیای مادی مجددا برایشان رقم بخورد و در واقع به نوعی دیگر بتوانند جبران مافات کنند.

«رستگاری» تلاش داشت صدا و تصویر آدم‌هایی باشد که برخی از آنها به این دنیای مادی کاملا وابسته شده‌اند و اعتقادشان به آخرت و روز معاد بسیار ضعیف است و از طرفی نگاهی هم به انسان‌هایی دارد که معنا و مفهوم مال حرام و حلال را در زندگی می‌دانند و به معاد و روز آخرت اعتقاد دارند و برای دنیای ماورایی خود توشه جمع می‌کنند.

این مجموعه تلاش داشت مفاهیم روز معاد و رستاخیز بشری را تا حدودی به تصویر بکشد، اگرچه در بعضی از بخش‌ها با ضعف‌هایی هم روبرو بوده است اما در مجموع توانسته است حرفی برای گفتن داشته و نگاهش عرفانی، خدایی و عبرت آموز برای مخاطبان و روزه داران ماه ضیافت الله باشد.

بازی‌های خوب بازیگران با تجربه در این مجموعه و با بهره گیری از تصاویر بصری قابل لمس با مفهوم و معنای قرآنی توانسته «رستگاری» را به عنوان یک مجموعه با تعداد مخاطبان رضایت بخش روی آنتن سیما ببرد.