حفظ هویت ملی با پاسداشت زبان فارسی

طاهره میرهاشمی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «دیار آفتاب» گفت: ۲۵ اردیبهشت‌ماه فرصتی است تا اهمیت زبان فارسی در فرهنگ، تاریخ و تمدن ایرانیان یادآوری شده و تلاش‌ها برای پاسداری از آن تقویت شود. تعیین یک روز خاص به‌عنوان روز پاسداشت زبان فارسی نقشی کلیدی در حفظ، ترویج و تقویت این میراث ارزشمند ایفا می‌کند.

استاد ادبیات دانشگاه اراک بیان کرد: این اقدام باعث افزایش آگاهی عمومی نسبت به اهمیت زبان فارسی، تشویق به پژوهش در این حوزه و حمایت از نویسندگان و شاعران معاصر می‌شود. خلق آثار ادبی جدید به حفظ و تقویت هویت و فرهنگ ایرانی کمک می‌کند، زبان فارسی را زنده نگه می‌دارد و از فراموشی واژگان و ساختارهای زبانی جلوگیری می‌کند.

وی افزود: برگزاری نشست‌های علمی و ادبی، معرفی شاعران و نویسندگان برجسته، انتشار پژوهش‌های حیطه زبان و ادبیات فارسی و توجه به نقش زبان و ادبیات در انسجام ملی به‌عنوان معیارهای بزرگداشت این روز ضروری است.

میرهاشمی تصریح کرد: مطالعه آثار شاخص نظم و نثر در ژانرهای حماسی، تعلیمی، غنایی و عرفانی از فردوسی و حافظ تا نیما یوشیج و محمود دولت‌آبادی برای شناخت بهتر ابعاد مختلف ادبیات فارسی مورد تاکید است. ادبیات فارسی به‌عنوان یکی از ارکان اصلی هویت ملی ایرانیان، همواره مورد توجه بوده است. آثار بزرگان ادبیات نه تنها زبان فارسی را حفظ کرده‌اند، بلکه ارزش‌های هویتی - فرهنگی ایرانیان را نیز منتقل کرده‌اند.

استاد ادبیات دانشگاه اراک اظهار کرد: دوره‌های سامانیان و غزنویان به لحاظ شکل‌گیری و شکوفایی ادبیات فارسی، دوره صفویه از نظر رسمی شدن زبان فارسی و تقویت هویت ملی و عصر مشروطه به لحاظ ایجاد تحولات بنیادین در ادبیات فارسی، دوره‌های تاثیرگذاری در تاریخ این زبان و ادب بوده‌اند. در عصر مشروطه، ادبیات از قالب‌های سنتی خارج شد و به ابزاری برای بیان دغدغه‌های اجتماعی و سیاسی تبدیل شد.

وی عنوان کرد: در حالی که روز پاسداشت زبان فارسی فرصتی برای تجلیل از این میراث گرانبهاست، چالش‌هایی مانند کاهش مطالعه، نفوذ زبان‌های بیگانه، کمبود حمایت مالی از نویسندگان و توجه کافی نداشتن به ادبیات معاصر نیز وجود دارد. این روز می‌تواند فرصتی برای رفع این چالش‌ها یا حداقل مطرح کردن آنها و اندیشیدن به راهکارهای مناسب باشد.

میرهاشمی ادامه داد: انتخاب حکیم ابوالقاسم فردوسی به‌عنوان نماد این روز، تاکیدی بر نقش بی‌بدیل او در حفظ، تقویت و تثبیت زبان فارسی است. فردوسی با سرودن شاهنامه، زبان فارسی را از خطر فراموشی نجات داد و آن را به‌عنوان یک زبان مستقل و غنی تثبیت کرد.

استاد ادبیات دانشگاه اراک خاطرنشان کرد: با برگزاری نشست‌های علمی، معرفی آثار ارزشمند، تشویق دانشجویان به مطالعه و پژوهش و ترویج فرهنگ کتاب‌خوانی می‌توان نقش فعالی در ترویج و توسعه زبان و ادبیات فارسی ایفا کرد. برگزاری مسابقات شعرخوانی، نمایشگاه‌های کتاب، نشست‌های نقد ادبی و تولید محتواهای دیجیتال و مستندهای آموزشی می‌تواند این روز را جذاب‌تر و آموزنده‌تر کند.

وی هشدار داد که روز پاسداشت زبان فارسی نباید به یک رویداد نمادین و سطحی تبدیل شود. برای جلوگیری از این اتفاق، باید برنامه‌های عملی و تاثیرگذار طراحی و نقش سازنده ادبیات، به‌عنوان نمود هنری زبان، در جامعه برجسته‌تر شود.

انتهای خبر/