به گزارش دیار آفتاب؛ مردم ایران، از دیرباز مانند هر تمدن دیرینه ‌ای، برای بسیاری از مناسبت های ملی و مذهبی خود، آیین های ویژه‌ای برگزار می‌کردند که پس از ورود اسلام به ایران بسیاری از مناسبت های اسلامی، رنگ و بوی بیشتری به خود گرفت.

رمضان نیز یکی از مناسبت های اسلامی است که پس از ورود به ایران رنگ و بویی ایرانی به خود گرفت و مردم این سرزمین، آیین های رمضان را به شیوه خود برگزار می‌کنند.

.در این گزارش به آداب و رسوم مذهبی مردم محلات و دلیجان در ماه مبارک رمضان پرداختیم

آئین های ماه مبارک رمضان در محلات

سنت دیرینه "اهو اهو" یكی از آداب متداول دراین منطقه‌ است كه شامگاه چهاردهم ماه رمضان و در شب تولد امام حسن(ع) در روستای خورهه از توابع شهرستان محلات برگزار می‌شود.

براساس این سنت قدیمی با تاریك شدن هوا نوجوانان و كودكان در دسته‌های مجزا به‌ در خانه‌ها می‌روند و یكی از اعضای گروه كه‌ از همه بزرگتر است با صدای بلند اشعاری را می‌خواند و دیگران با صدای بلند "اهواهو" می‌كنند.

این گروه ها معمولا به در منازلی می‌روند كه دارای فرزند خردسال پسر باشند و وقتی كه اشعار خوانده شد، معمولا پسر كوچك خانواده مقداری آجیل و تنقلات برای اعضای گروه می‌آورد و اگر پسر خانواده با تاخیر اقدام به آوردن تنقلات كند این گروه اشعارشان را كه حالتی فولكور دارد تكرار می‌كنند

مراسم «شب افطاری»

«شب افطاری» یکی دیگر از آداب و رسوم مخصوص ماه مبارک رمضان در استان مرکزی است که می توان گفت در بیشتر شهرهای استان به صورت رسمی پابرجا است.

طبق رسم شب افطاری، در خانواده هایی که دختری را عقد کرده دارند مرسوم است که در یکی از شب های ماه مبارک رمضان خانواده داماد برای خانواده عروس به اصطلاح افطاری می برند. خانواده داماد با آماده کردن طبقی از چند نوع غذا، شیرینی و یک هدیه که مخصوص عروس است به خانه عروس می روند و آن شب را در منزل او سپری می کنند.

آداب و رسوم مردم دلیجان در ماه مبارک رمضان

آیین بیدار باش سحری در برخی از مناطق روستایی شهرستان دلیجان و محلات با رسم «سحر خون» همراه بوده به طوری که فردی با رفتن بر بام، صدای خروس در می آورده و فردی نیز به عنوان جارچی، کوبه منازل را می کوبیده و با قرائت بلند آیات وحی و سردادن اذان، مردم را بیدار می کرده تا سحری بخورند و به عبادت بپردازند.

در روستای سینقان به شب های ۱۳ تا ۱۵ رمضان، «شب های نیمه» گویند. در این شب ها پسر بچه های کوچک سینقانی در گروه های ده نفری در مرکز روستا جمع شده، بعد از افطار در کوچه ها به راه افتاده و با خواندن اشعار خاصی، آجیل (نخودچی، کشمش، نقل، نبات و ...) جمع می کنند.

در روستای زر و بعضی دیگر از نقاط در شب ۲۱ ماه رمضان، مراسم سینه زنی و زنجیر زنی مشابه روزهای تاسوعا و عاشورا در خیابان ها انجام می گیرد.

در روز بیست و یکم رمضان اهالی نراق دلیجان، نخل ها را برداشته و مشابه عزاداری امام حسین(ع) در روز عاشورا به سینه زنی، زنجیرزنی و ... می پردازند، با این تفاوت که دیگر کفن نمی پوشند.

انتهای پیام/