مقاومت ۱۲ روزه تجلی قیام کربلا

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «دیار آفتاب» محدثه آجرلو در یادداشتی نوشت: مقاومت ملت ایران در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه اخیر، تنها واکنشی به تجاوز دشمن نبود؛ بلکه تجلی اندیشه‌ ژرف و ریشه‌دار در تاریخ این ملت بود. اندیشه‌ که از قیام عاشورا الهام گرفته و به الگویی عینی برای ملت‌ها بدل شده است.

قیام امام حسین (ع) در عاشورا، نقطه آغاز تاریخ جدیدی در مقاومت در برابر ظلم و انحراف بود. همان‌طور که امام در برابر لشکر یزید ایستاد و با فریاد «هیهات منا الذله» اصل عزت را فریاد زد، ملت ایران نیز در این جنگ کوتاه‌ مدت، بر همان مسیر گام نهاد.

این ۱۲ روز، نمونه‌ فشرده از ایثار، مقاومت و اتحاد ملی بود. ملت ایران، بدون وابستگی به جریان‌های سیاسی و قومیتی، با وحدتی کم‌نظیر به میدان آمدند. همان‌گونه که یاران امام حسین (ع) از قبایل و نژادهای مختلف در کربلا گرد آمدند، امروز هم ملت ایران یکپارچه شد.

این جنگ، به‌ ظاهر کوتاه اما از نظر فرهنگی و راهبردی بسیار عمیق بود. همان‌ طور که عاشورا با وجود محدود بودن به یک روز، اثری هزار ساله در تاریخ بشریت گذاشت، مقاومت ۱۲ روزه ایران نیز پیام بلند مدتی برای منطقه و جهان دارد.

روح مقاومت در ایران، طی سال‌ها بر پایه فرهنگ عاشورا و آموزه‌های اهل‌ بیت (ع) شکل گرفته است. مردم ایران آموخته‌اند که ظلم‌پذیری، مسیر نابودی هویت است و تنها راه بقا، ایستادگی عزتمندانه است؛ حتی اگر هزینه داشته باشد.

نظریه مقاومت جمهوری اسلامی، برگرفته از همین منطق عاشورایی است. این نظریه می‌گوید نمی‌توان در برابر ظلم سکوت کرد و عزت را حفظ نمود. ملت ایران این اصل را در تمام رفتارهای خود، از سیاست خارجی تا جهاد فرهنگی، پیاده کرده است.

در روزهای نبرد، شاهد بودیم که جوانان، زنان، اقشار مختلف، بسیجیان و نخبگان دانشگاهی، همگی در کنار یکدیگر ایستادند. این هم‌صدایی، برگرفته از الهام‌گیری از عاشورا بود که در آن همه برای یک هدف یعنی حفظ حقیقت، قیام کردند.

رسانه‌ها، فعالان فرهنگی، روحانیون و نهادهای مردمی نیز در این دوره نقش تعیین‌کننده‌ داشتند. آن‌ها با بازخوانی پیام عاشورا، زمینه فکری مقاومت را در ذهن جامعه تقویت کردند. این آمادگی فرهنگی، موجب انسجام در لحظه بحران شد.

شعار «هیهات منا الذله» در این ایام، به‌عنوان یک اصل عملیاتی وارد میدان نبرد شد. شعارهایی که پیش‌تر فقط در دسته‌جات محرم شنیده می‌شد، حالا از زبان فرماندهان میدانی، خانواده شهدا و حتی مردم عادی در فضای مجازی شنیده می‌شد.

تحلیل‌گران جهانی نیز به وضوح دریافتند که مقاومت ملت ایران، نه‌ فقط مبتنی بر توان نظامی بلکه برخاسته از باور دینی و تمدنی است. باور به این‌که ظلم پایدار نیست و ایستادگی اگر با نیت الهی باشد، سرانجام پیروز خواهد شد.

درست همان‌گونه که عاشورا پایان راه نبود بلکه آغاز نهضت‌ها شد، مقاومت ۱۲ روزه ایران نیز آغاز مرحله جدیدی از بیداری و بازدارندگی منطقه‌ای بود. کشورهای دیگر نیز از این مقاومت الهام گرفتند و پیام آن را شنیدند.

نسل جوان ایران که گاه مورد هجمه فکری دشمنان قرار می‌گیرد، در این جنگ نشان داد که برخلاف تبلیغات، پیوند عمیق با فرهنگ شهادت و عاشورا دارد. حضور جوانان در میدان، یادآور جوانان کربلا بود که با شور، ایمان و آگاهی در کنار امام خود ایستادند.

باید توجه داشت که این مقاومت، صرفاً دفاعی نبود بلکه در عین حال، حامل پیام روشنی برای جهان بود: ملتی که فرهنگ حسینی دارد، هیچ‌گاه شکست نمی‌خورد. همان‌طور که یزید پیروز ظاهری کربلا بود ولی نامش با ننگ تاریخ گره خورد.

ملت ایران، با الهام از امام حسین (ع)، فهمید که پیروزی علاوه بر غلبه نظامی در باقی‌ماندن در مسیر حق و زنده‌نگه‌داشتن پیام عدالت است. مقاومت ۱۲ روزه، دقیقاً چنین بردی را برای ایران رقم زد. همان‌طور که رهبر انقلاب در بیانات خود اشاره فرمودند، «جنگ، یک فرصت برای تجلی فرهنگ مقاومت و آشکار شدن قدرت ملت است». این ۱۲ روز، فرصت طلایی برای بروز این فرهنگ بود و نشان داد که عاشورا در قلب ملت ایران زنده است.

از نگاه تاریخی، دفاع ۱۲ روزه ملت ایران، می‌تواند به‌عنوان نقطه عطفی در امتداد مسیر عاشورایی ملت‌ها ثبت شود. همان‌گونه که انقلاب اسلامی با الهام از عاشورا شکل گرفت، این مقاومت نیز ادامه همان مسیر پرشکوه بود.

ملت ایران باید این سرمایه را حفظ کند. یعنی انسجامی که در روزهای سخت شکل گرفت، نباید پس از آرامش کمرنگ شود. این وحدت باید در میدان اقتصاد، فرهنگ و سیاست داخلی نیز حفظ شود؛ چرا که «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» فقط یک شعار نیست، بلکه راهبردی برای زندگی است.

امروز، جهان اسلام و تمام آزادگان دنیا، بیش از هر زمان دیگری، نیاز به الگوی زنده‌ از مقاومت دارند. جمهوری اسلامی ایران، با تکیه بر عاشورا، این الگو را به جهان نشان داده است؛ الگویی که مبتنی بر شجاعت، عدالت‌خواهی، عقلانیت و کرامت انسانی است.

در نهایت باید گفت، همان‌گونه که کربلا پایان نبود، مقاومت ۱۲ روزه ایران نیز پایان کار نیست. این آغاز فصل جدید از حضور هوشمندانه، مقاوم و فرهنگی ایران در صحنه جهانی است؛ حضوری که بر پایه عاشورا، تا ظهور عدالت جهانی، ادامه خواهد یافت.