سوره «سجده» آیات ۲۱ تا ۳۰

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۲۱ تا ۳۰ سوره «سجده» به‌شرح زیر است.

وَلَنُذِیقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَیٰ دُونَ الْعَذَابِ الْأَکْبَرِ لَعَلّهُمْ یَرْجِعُونَ ﴿۲۱﴾

و بی‌تردید آنان را غیر از عذاب بزرگ‌تر [در قیامت] از عذاب نزدیک‌تر [در دنیا] می‌چشانیم، باشد که [از فسق و فجور] برگردند. (۲۱) 

وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُکِّرَ بِآیَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا ۚ إِنّا مِنَ الْمُجْرِمِینَ مُنْتَقِمُونَ ﴿۲۲﴾

ستمکارتر از کسی که به وسیله آیات پروردگارش تذکر داده شود، سپس از آنها روی برگرداند، کیست؟ بی‌تردید ما از مجرمان انتقام می‌گیریم. (۲۲) 

وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَی الْکِتَابَ فَلَا تَکُنْ فِی مِرْیَةٍ مِنْ لِقَائِهِ ۖ وَجَعَلْنَاهُ هُدًی لِبَنِی إِسْرَائِیلَ ﴿۲۳﴾

و به راستی ما به موسی کتاب دادیم، پس تو در دریافت کتاب [به وسیله موسی] هیچ تردیدی نداشته باش، و آن را برای بنی اسرائیل هدایت قرار دادیم، (۲۳) 

وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمّا صَبَرُوا ۖ وَکَانُوا بِآیَاتِنَا یُوقِنُونَ ﴿۲۴﴾

و برخی از آنان را چون [در برابر مشکلات، سختی‌ها و حادثه‌های تلخ و شیرین] صبر کردند و همواره به آیات ما یقین داشتند، پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما [مردم را] هدایت می‌کردند. (۲۴) 

إِنَّ رَبّکَ هُوَ یَفْصِلُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیمَا کَانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ ﴿۲۵﴾

یقیناً پروردگارت روز قیامت، خود میان آنان درباره آنچه همواره در آن اختلاف می‌کردند، داوری خواهد کرد. (۲۵) 

أَوَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ کَمْ أَهْلَکْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فِی مَسَاکِنِهِمْ ۚ إِنّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ ۖ أَفَلَا یَسْمَعُونَ ﴿۲۶﴾

آیا مشرکان را [داستان] بسیاری از ملت‌هایی که ما پیش از آنان هلاک کردیم که [اینان] در مسکن‌هایشان قدم می‌زنند هدایت نکرد [و برای آنان روشن نساخت که سرانجام کفرپیشگان هلاکت است؟] همانا در این [سرگذشت‌ها] عبرت هاست، آیا نمی‌شنوند؟! (۲۶) 

أَوَلَمْ یَرَوْا أَنّا نَسُوقُ الْمَاءَ إِلَی الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْکُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَأَنْفُسُهُمْ ۖ أَفَلَا یُبْصِرُونَ ﴿۲۷﴾

آیا ندانسته‌اند که ما آب را به سوی زمین بی‌گیاه می‌رانیم و به وسیله آن زراعتی را بیرون می‌آوریم که دام‌هایشان و خودشان از آن می‌خورند؟ پس آیا [آثار رحمت خدا را] نمی‌بینند؟! (۲۷) 

وَیَقُولُونَ مَتَیٰ هَٰذَا الْفَتْحُ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿۲۸﴾

و [مشرکان از روی مسخره به مؤمنان] می‌گویند: اگر راست می‌گویید این فتح و پیروزی [که به خود وعده می‌دهید و به آن دلخوش هستید] کی خواهد بود؟ (۲۸) 

قُلْ یَوْمَ الْفَتْحِ لَا یَنْفَعُ الّذِینَ کَفَرُوا إِیمَانُهُمْ وَلَا هُمْ یُنْظَرُونَ ﴿۲۹﴾

بگو: روز فتح و پیروزی [حتمی مؤمنان] کسانی که کفر ورزیده‌اند، نه ایمان آوردنشان سودشان دهد و نه به آنان مهلت داده می‌شود؛ (۲۹) 

فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانْتَظِرْ إِنّهُمْ مُنْتَظِرُونَ ﴿۳۰﴾

بنابراین از آنان روی برگردان و منتظر [رسیدن پیروزی] باش که آنان هم [به گمان خود] منتظرند [که بر شما پیروز شوند.](۳۰)

انتهای خبر/