ادعاهایی که حامیان تصویب کنوانسیون‌های دوقلو مطرح می‌کنند این است که درصورت بازگشت ایران به لیست سیاه FATF، ایران دیگر قادر به تجارت با جهان نخواهد بود.

سکوت اکنون دستگاه‌های رسمی حاکمیت نسبت به تعداد تلفات انسانی اغتشاشات آبان‌ماه، همان‌قدر به مظلومیت نظام نوپای ما می‌افزاید که دشمنی‌های خباثت‌آلود و بدون اخلاق.

شواهد و اسناد کمترین تردیدی باقی نمی‌گذارد که فرمول آشوب‌های اخیر در همه کشورهای ناهمخوان با آمریکا، یکسان است و ماموریت آشوبگران آدمکش و خونریز، ایجاد ترس و وحشت در میان مردم با هدف وادار کردن حکومت‌های مستقل به پذیرش سلطه از دست رفته آمریکا در این کشورهاست.

در شرایط کنونی که کف گیر جریان چشم امید بسته به غرب در کشور به ته دیگ خورده است و مهره های اصلی این جریان در لایه‌های مختلف یکی یکی صحنه را ترک می‌کنند و دیگر بازماندگان حیات سیاسی زجرآوری را همراه با افت شدید محبوبیت تجربه می‌کنند، تمام سرمایه معنوی خود را در چشم امید بستن به این اختران شب دزد غربی هدر رفته می‌بینند. در این وضعیت یکی از تاکتیک‌ها تلاش برای صید شکار در تلاطم های اجتماعی ناشی از ناراضی سازی مردم و استفاده از موج اعتراضی آن برای تغییر این بازی باخته است و برای این کار چه لقمه ای چرب تر از فوتبال!!

یکی ازمهم ترین مواردی که در نگاه اصلاحات به رای مردم وجود دارد را می توان به این شکل مطرح کرد که آنها رای مردم را از یک تکلیف دینی و ملی به یک حق شهروندی تقلیل می دهند.

درحال‌حاضر که بستر قانونی لازم برای ایجاد بازار رقابتی و جلوگیری از انحصار در بازار خودرو و قطعات خودرو وجود ندارد و حتی در طرح ساماندهی صنعت خودرو هم گنجانده نشده است، واگذاری خودروسازان بزرگ در شرایط فعلی، آسیب‌های قبلی را دوچندان می‌کند.

آشوب‌های آبان‌ماه سال جاری از جمله مواردی است که فقط در پی سوءاستفاده از انتظارات به‌حق مردم در زمینه گرانی، تورم، بیکاری و رکود بخش اقتصاد بود و تلاش داشت تا به این بهانه از اعتراضات و احساسات مردم در جهت دستیابی به اهداف پلید دشمنان این مرز بوم بهره ببرد...

جریان انقلاب باید در جنگ اقتصادی در صف اول حمایت از رونق تولید قرار گیرد در کنار تولید کنندگان وکار آفرینان. آنها با مشکلات فرآوانی مواجه هستند و نیاز دارند که جریان انقلابی مطالبه گر حقوق آنها باشد.

در «معکوس» نباید دنبال قصه آنچنانی باشیم و شاید پولاد هم مثل پدر، سعی در تقلید از جهان‌بینی عجیبی دارد که خیلی وقت است که دیگر مخاطب آنچنانی ندارد.

درپی حواشی بوجود‌ آمده پس از پخش سخنان ابوالفضل بهرام‌پور استاد قرآن در برنامه آفتاب شرقی شبکه اول سیما این استاد قرآن در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری فارس قرار داد به برخی از این حواشی پاسخ داد.

اگرچه دولت آقای روحانی طی ۶ سال و چند ماهی که از عمر آن می‌گذرد کارنامه مطلوب و قابل قبولی نداشته است ولی جریان آلوده مورد اشاره در مخالفت اخیر خود با ایشان، ساز دیگری را می‌نوازد.

دولت محترم تدبیر و امید، بدون اتخاذ تدابیر فوق و در بدترین زمان ممکن، این تصمیم را اتخاذ نمود، بلکه افزایش قیمت نیز در حدی نبود که بتواند مانع از ادامه قاچاق سوخت یا حذف سوبسید شود.

شاید بتوان «عقلانیت و امنیت» را دال‌مرکزی بیانات رهبر انقلاب در یکشنبه هفته گذشته عنوان کرد و به همین ترتیب می‌توان با قاطعیت بسیاری مدعی بود دعوت به این «عقلانیت و امنیت» نه در تعارض با همه‌ی گفتمان‌ها، بلکه پایه و اساس پیگیری تمامی آنهاست.

آزادی و استقلال‌مان به بادی نیامده که به بادی برود. به کوتاه زمانی نیامده که به کوتاه زمانی برود. به عیاشی نیامده که به آشوب برود. اینجا همه چیز جان برده است، خون برده است و جوانی را برده و مادری مانده است. پدری را برده و فرزندی مانده است. مانده هامان خوب می دانند که هزینه دادیم و حالا زمانِ برداشت است؛ اگر بگذارند.

عضو گروه علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس در واکنش به بیانیهٔ ضد انقلابی هاشم آغاجری، نوشت: آقای روشنفکر ! ما با شما چه کنیم که روزی سوپر انقلابی بودید، روزی هم لیبرال می شوید و روزی دیگر سوسیالیست و روزی دیگر فاشسیت!

جامعه ای که دارای آرمان های بلند است و هجمه های فراوانی را متحمل می شود و کشور های بیگانه به وضوح از او می خواهند که شبیه یک کشور عادی رفتار کند، می خواهد که خود را از بند این موارد برهاند، فقط یک راه دارد و آن هم روشنگری دقیق و از طرفی یافتن راهی نوین در عرصه مطالبه گری از مسئولین جامعه است. البته با این نگاه که همه در جامعه اسلامی مسئولند.

منطق عقلانی مدیریت حکم می کند تصمیماتی که روند قانونی و کارشناسی خود را طی کرده اند( فارغ از صحت و سقم) ، در صورت نیاز طی فرایند قانونی تغییر یابند نه تحت فشار اعتراض و اشوب؛ که در این صورت ثبات حکومت دچار اختلال می شود و این پیام به جامعه منتقل می شود که هر تصمیمی با اعتراض خیابانی و اشوب قابل تغییر است.

زندگی تجملاتی برخی از مسئولان با حقوق‌های نجومی و خانه‌های لوکس و گران‌قیمت در محله‌های اشرافی‌نشین این تلقی نه چندان بی‌مورد را در مردم ایجاد کرده است که افزایش قیمت‌ها و مشکلات معیشتی فقط سهم آنان است.

روحانی سعی دارد این نکته را به همراهان سیاسی گذشته و منتقدان امروزش بگوید که اگر سقوطی در کار باشد برای همه است و اگر روحانی سقوط کند، اصلاح‌طلبان نیز با او به ته دره خواهند رفت.

آقای روحانی می‌فرمایند؛ «بدانید در این دولت یک دلار ‬‬‬هم گم نخواهد شد»! که باید گفت؛ مگر کسی ادعا کرده که دلارها گم شده است؟! سخن از برباد دادن ۱۸ میلیارد دلار در میان است و نه گُم شدن آن.